To graficznie pokazuje, dlaczego przeplatanie danych poprawia wydajność korekcji błędów systemów transmisji danych. Na górnym obrazie dane są odczytywane sekwencyjnie z bufora, a następnie według wierszy. Nie stosuje się żadnego przeplatania. Dane są odczytywane i przesyłane w kolejności numerycznej.
Podczas transmisji bloki danych od 5 do 8 ulegają uszkodzeniu w wyniku zakłóceń. Po odebraniu danych bloki od 5 do 8 zostają utracone, a korekcja błędów jest niewystarczająca, aby odzyskać tak duży blok utraconych danych.
Na dolnym obrazku te same dane są najpierw przeplatane przy użyciu prostego wzorca czytania wierszy w kolumny. Przeplatane dane są następnie odczytywane wierszami i przesyłane. Podczas transmisji dane w tych samych czterech blokach ulegają uszkodzeniu na skutek zakłóceń.
Jednak utracone bloki nie są już sekwencyjne. Bloki 2, 6, 10 i 14 zostały utracone. Po odebraniu przeplatanego sygnału odbiornik odwraca proces przeplatania, aby przywrócić dane do pierwotnego wzorca sekwencyjnego.
Zauważ, co się dzieje po rozplataniu: utracone bloki są teraz rozłożone w czasie, co skutkuje małymi, izolowanymi lokalizacjami błędów. Teraz ograniczona korekcja błędów wbudowana w sygnał może skorygować błędy. Przeplatanie w największym stopniu wykorzystuje korekcję błędów wbudowaną w system transmisji danych.