Różne kroki kontroli zakłóceń między systemami obejmują:
1. Filtry zewnętrzne, dodaj nadajniki i odbiorniki
2. Izolacja anteny pomiędzy nadajnikami i odbiornikami ofiar
3. odległość między nadajnikami i odbiornikami ofiar
4. Zmniejsz moc transmisji
5. Banda wartownicza pomiędzy operatorami
Krok 1 to prawdopodobnie najczęstsze rozwiązania techniczne. Może to mieć znacznie większy wpływ na izolację bazy danych niż kroki 3 i 4 i nie wymaga tak dużej koordynacji między operatorami, jak kroki 2 i 3. Jednakże możesz stworzyć filtr czasu i znacznych problemów kosztowych. Osiągnięcie korzyści płynących z filtrów zwykle wymaga kroku 5. Oprócz filtrów należy chronić grupę.
Krok 2 może mieć duże pozytywne skutki. Można to zrobić po prostu stopniowo pochylając antenę w dół, aby zwiększyć stację bazową. Jednakże w innych przypadkach może być konieczna szeroko zakrojona koordynacja pomiędzy operatorami.
Krok 3 zwykle ma mniejszy efekt niż krok 1 lub 2 i może powodować problemy z koordynacją Podobnie jak krok 2.
Krok 4 to zazwyczaj stosunkowo skromne ulepszenia, ale mogą zapewnić szybkie rezultaty. Redukcja mocy transmisji o 1 dB może spowodować redukcję OOBE (emisji poza pasmem) o trzy dB w bezpośrednio sąsiadujących kanałach, ponieważ zamknięcie OOBE zwykle pochodzi z intermodu trzeciego rzędu wzmacniacza mocy nadawczej. Jednakże operator nadajnika może zamienić ograniczenie ochrony na lepszą współpracę z innymi operatorami.
Krok 5 może wystarczyć sam w sobie, aby zmniejszyć OOBE, a także w przypadku odbiornika blokującego.
Jednak w niektórych przypadkach zespoły mają niewielki wpływ lub nie mają go wcale. W trudnych sytuacjach największe korzyści przynosi zastosowanie filtrów wraz z pasmami ochronnymi.