Interfejs
WDMA Air lub interfejs Uu zawiera 3 warstwy, które opisano poniżej: Warstwa 1 WCDMA obsługuje wszystkie funkcje wymagane do transmisji strumieni bitów na nośniku fizycznym. Odpowiada także za funkcję pomiarową polegającą na wskazywaniu wyższym warstwom, np. współczynnika błędów ramki WCDMA (FER), współczynnika sygnału do zakłóceń WCDMA (SIR), mocy zakłóceń WCDMA, mocy nadawania WCDMA, zasadniczo składa się z „ jednostka zarządzania warstwą 1”, jednostka „kanał transportowy WCDMA” i jednostka „kanał fizyczny WCDMA”.
Protokół WCDMA warstwy 2 odpowiada za zapewnienie takich funkcji jak mapowanie, szyfrowanie, retransmisja i segmentacja. Składa się z czterech podwarstw: MAC (Medium Access Control), RLC (Radio Link Control), PDCP (Packet Data Convergence Protocol) i BMC (Broadcast/Multicast Control).
Warstwa 3 WCDMA jest podzielona na 2 części: warstwę dostępową i warstwę niedostępną. Część warstwy dostępu składa się z jednostki „WCDMA RRC (Kontrola zasobów radiowych)” i jednostki „unikania duplikacji”. Część warstwy niedostępnej składa się z części CC, MM.
Jak pokazano na rysunku, połączenia pomiędzy WDMA RRC i wszystkimi pozostałymi warstwami protokołu (RLC, MAC, PDCP, BMC i L1), które zapewniają lokalne usługi kontroli międzywarstwowej.
Warstwy protokołu znajdują się w WCDMA UE, a jednostki równorzędne znajdują się w WCDMA NodeB lub RNC.