SCP, czyli Secure Copy Protocol, to protokół sieciowy używany do bezpiecznego przesyłania plików między hostem lokalnym a hostem zdalnym lub między dwoma hostami zdalnymi. SCP działa w oparciu o protokół SSH (Secure Shell), wykorzystując szyfrowanie w celu zapewnienia poufności i integralności danych podczas przesyłania plików. Łączy możliwości zdalnego logowania i przesyłania plików w jeden bezpieczny protokół, dzięki czemu jest wygodny w bezpiecznym kopiowaniu plików pomiędzy komputerami w sieci.
Polecenie SCP działa poprzez wywołanie narzędzia SCP z interfejsu wiersza poleceń, takiego jak terminal lub wiersz poleceń. Aby skorzystać z protokołu SCP, należy określić ścieżkę źródłową i docelową transferu plików, wraz z opcjonalnymi parametrami, takimi jak nazwa użytkownika, nazwa hosta i numer portu hosta zdalnego. Polecenie SCP ustanawia połączenie SSH ze zdalnym hostem, uwierzytelnia użytkownika i bezpiecznie przesyła określone pliki lub katalogi z lokalizacji źródłowej do lokalizacji docelowej. Polecenia SCP zazwyczaj zawierają opcje zachowywania atrybutów plików (takich jak uprawnienia i znaczniki czasu), rekursywnego kopiowania katalogów i wyświetlania postępu podczas przesyłania plików.
SCP z natury nie wymaga Internetu do działania; może działać w dowolnej sieci obsługującej połączenia SSH pomiędzy hostami. Obejmuje to sieci lokalne (LAN), sieci rozległe (WAN) i wirtualne sieci prywatne (VPN). SCP wykorzystuje protokół SSH do bezpiecznej komunikacji, ustanawiając szyfrowane połączenia pomiędzy hostami lokalnymi i zdalnymi, aby chronić przesyłane pliki przed podsłuchiwaniem i manipulowaniem przez nieupoważnione osoby. Dzięki temu dane wymieniane za pośrednictwem SCP pozostają poufne i bezpieczne, nawet jeśli są przesyłane przez potencjalnie niezabezpieczone lub publiczne sieci.
SCP używa szyfrowania do ochrony transferu plików pomiędzy hostami. Gdy pliki są przesyłane przy użyciu protokołu SCP, dane są szyfrowane przy użyciu algorytmów szyfrowania protokołu SSH, takich jak AES (Advanced Encryption Standard) lub 3DES (Triple Data Encryption Standard). Szyfrowanie gwarantuje, że pliki przesyłane przez sieć będą nieczytelne dla osób przechwytujących ruch, zapewniając poufność wrażliwych danych. SCP obejmuje również kontrolę integralności w celu sprawdzenia, czy przesłane pliki nie zostały zmienione podczas transmisji, zapewniając integralność i niezawodność danych.
Kodowanie SCP odnosi się do procesu pisania poleceń lub skryptów SCP w celu automatyzacji przesyłania plików pomiędzy hostami. Polecenia SCP są zwykle zapisywane w interfejsie wiersza poleceń przy użyciu składni i parametrów określających ścieżki źródłowe i docelowe, a także wszelkie dodatkowe opcje operacji przesyłania plików. Kodowanie SCP może obejmować tworzenie plików wsadowych, skryptów powłoki lub narzędzi automatyzacji korzystających z poleceń SCP do programowego kopiowania plików między systemami, planowania kopii zapasowych, synchronizowania katalogów lub integrowania operacji przesyłania plików z większymi przepływami pracy. Pisząc polecenia SCP, użytkownicy mogą zautomatyzować rutynowe zadania przesyłania plików, poprawić wydajność i zapewnić spójną i bezpieczną wymianę danych pomiędzy hostami w różnych środowiskach sieciowych.