PDCCH, fizyczny kanał kontrolny łącza w dół, przydziela zasoby DL i UL.
Na każdą podramkę przypada jeden kanał PDCCH.
Pomaga UE odzyskać bloki transportowe z PDSCH:
- Przydzielone RB
- Schemat modulacji i kodowania (MCS)
- Transmisja wieloantenowa
PDCCH
- Współdzielone pomiędzy wszystkimi urządzeniami UE komórki
- Każdy TTI zawiera agregację PDCCH pozwalającą na jednoczesne adresowanie kilku użytkowników (UL i/lub DL)
- CRC każdego kanału PDCCH jest szyfrowane (XOR) za pomocą UE RNTI
- Każdy UE próbuje zdekodować PDCCH i porównuje wynikowy RNTI z własną tożsamością (dekodowanie na ślepo)
Szczegółowość zasobów PDCCH = 1 CCE (element kanału sterującego)
1 CCE = 36 elementów zasobów = 72 bity (modulacja QPSK tylko dla PDCCH)
Mapowanie fizyczne polega na tym, że RE tego samego CCE są rozproszone w czasie i częstotliwości, aby uzyskać najlepszą różnorodność
Mapowanie fizyczne zależy od parametru fizycznego ncell_id, dzięki czemu CCE zsynchronizowanych sąsiadujących komórek nie koliduje
Odbiór kanału PDCCH jest niezbędny do transmisji danych.
Jego rozmiar i lokalizacja nie są z góry określone, ponieważ ilość danych kontrolnych zależy od ruchu.
Kanał wskazania formatu kontroli fizycznej (PCFICH):
- pozwala UE na dekodowanie PDCCH.
- jest przenoszony na z góry określonych zasobach czasowo-częstotliwościowych.
- wskazuje liczbę symboli zajmowanych przez kanał PDCCH.