Funkcja stosów protokołów płaszczyzny użytkownika w LTE

Funkcje stosów protokołów płaszczyzny użytkownika w LTE

Jak już wcześniej poznaliśmy podstawowe elementy architektury LTE, teraz musisz zrozumieć, jak działa płaszczyzna użytkownika (User Plane) i jakie funkcje pełnią jej protokoły. Płaszczyzna użytkownika odpowiada za przesyłanie faktycznych danych użytkownika, czyli to, co użytkownik wysyła i odbiera – strony internetowe, wideo, rozmowy, itp.

Stos protokołów płaszczyzny użytkownika obejmuje kilka warstw, z których każda ma swoją konkretną funkcję. Żeby było ci łatwiej, poniżej wyjaśniam po kolei każdy poziom i jego rolę.

Główne protokoły w płaszczyźnie użytkownika LTE

• PDCP (Packet Data Convergence Protocol) – kompresja nagłówków IP, utrzymanie kolejności pakietów, szyfrowanie i deszyfrowanie.
• RLC (Radio Link Control) – segmentacja i rekonstrukcja danych, retransmisja błędnych pakietów, buforowanie.
• MAC (Medium Access Control) – przydział zasobów radiowych, multipleksowanie danych z różnych RLC, raportowanie błędów.
• PHY (Physical Layer) – rzeczywiste przesyłanie bitów przez kanał radiowy.

Tabela – funkcje poszczególnych warstw

Na przykładzie – kiedy użytkownik przesyła film wideo, dane przechodzą przez warstwę PDCP, która kompresuje nagłówki i szyfruje dane. Potem dane idą do RLC, gdzie są dzielone na mniejsze części, żeby łatwiej było je przesłać. Dalej trafiają do MAC, który przypisuje im zasoby radiowe. Na końcu PHY zamienia je w fale radiowe i wysyła.

Warto też wiedzieć, że stos płaszczyzny użytkownika działa równolegle z płaszczyzną sterowania (Control Plane), która odpowiada za sygnalizację, czyli np. ustanawianie połączeń. Temat sterowania opiszę dokładnie jutro – będzie tam też rola NAS i RRC.

Zrozumienie działania każdego poziomu daje ci jasny obraz, jak LTE zarządza przesyłaniem danych. Szczególnie ważne jest, żebyś znał różnice między PDCP a RLC, bo często właśnie tam pojawiają się opóźnienia lub błędy, które wpływają na jakość usług, jak VoLTE czy transmisje strumieniowe.