Podwójna łączność w telekomunikacji odnosi się do architektury sieciowej, która umożliwia urządzeniu użytkownika (UE) jednoczesne łączenie się z dwiema różnymi sieciami lub komórkami dostępu radiowego (RAN) i komunikację z nimi. Technologia ta często kojarzona jest z ewolucją sieci komunikacji mobilnej, szczególnie w kontekście sieci 4G LTE (Long-Term Evolution) i 5G (piąta generacja). Podwójna łączność ma na celu poprawę wydajności sieci, zwiększenie szybkości transmisji danych i poprawę ogólnego doświadczenia użytkownika. Oto kluczowe aspekty podwójnej łączności:
1. Wiele połączeń:
- Podwójna łączność LTE-NR (EN-DC):
- W kontekście 5G podwójna łączność LTE-NR (EN-DC) jest specyficzną implementacją podwójnej łączności. EN-DC umożliwia UE jednoczesne łączenie się z sieciami LTE (Long-Term Evolution) i NR (Nowe Radio). Dzięki temu UE może korzystać z mocnych stron obu technologii, wykorzystując zasięg i niezawodność LTE oraz wysokie szybkości transmisji danych i niskie opóźnienia 5G NR.
2. Agregacja nośników:
- Korzystanie z wielu przewoźników:
- Podwójna łączność często obejmuje agregację nośnych, podczas której agreguje się wiele nośnych częstotliwości, aby zapewnić szersze pasmo widma do transmisji danych. Może to prowadzić do wyższych szybkości transmisji danych i zwiększonej przepustowości sieci.
3. Poprawiona wydajność:
- Równoważenie obciążenia i odciążanie:
- Dual Connectivity umożliwia równoważenie obciążenia i odciążanie ruchu pomiędzy różnymi sieciami dostępu radiowego. Pomaga to w optymalizacji wykorzystania zasobów, zmniejszeniu zatorów i poprawie ogólnej wydajności sieci.
4. Bezproblemowe przekazanie:
- Efektywne przełączenia pomiędzy sieciami:
- Dual Connectivity umożliwia płynne przełączanie między komórkami LTE i 5G NR. Jest to szczególnie przydatne, gdy UE porusza się po różnych obszarach zasięgu lub gdy występują różnice w warunkach sieci.
5. Niskie opóźnienia i wysokie szybkości transmisji danych:
- Wykorzystywanie możliwości 5G:
- W przypadku EN-DC UE może skorzystać z małych opóźnień i wysokich szybkości transmisji danych oferowanych przez sieć 5G NR, zachowując jednocześnie łączność z siecią LTE na potrzeby usług głosowych lub zasięgu na obszarach, gdzie 5G nie jest dostępne.
6. Architektura sieci:
- Architektury scentralizowane i rozproszone:
- Dual Connectivity można wdrożyć zarówno w architekturach scentralizowanych, jak i rozproszonych. W architekturach scentralizowanych koordynacją i kontrolą zarządza jednostka centralna, natomiast w architekturach rozproszonych koordynacja odbywa się pomiędzy poszczególnymi komórkami.
7. Kompatybilność wsteczna:
- Wsparcie dla starszych technologii:
- Dual Connectivity zapewnia kompatybilność wsteczną, umożliwiając urządzeniom UE obsługującym zarówno LTE, jak i 5G NR dalsze korzystanie z LTE, gdy 5G NR nie jest dostępne. Zapewnia to płynne przejście w miarę ewolucji sieci.
8. Ewolucja do samodzielnego rozwiązania 5G:
- Ścieżka migracji do wersji autonomicznej 5G:
- Podwójna łączność może służyć jako odskocznia w ewolucji w kierunku samodzielnych sieci 5G (SA), zapewniając użytkownikom ulepszone usługi i możliwości, zapewniając jednocześnie kompatybilność z istniejącymi sieciami LTE.
Podsumowując, podwójna łączność w telekomunikacji, w szczególności podwójna łączność LTE-NR (EN-DC) w 5G, umożliwia sprzętowi użytkownika jednoczesne łączenie się zarówno z sieciami LTE, jak i 5G NR. Technologia ta zwiększa wydajność sieci, zapewnia efektywne równoważenie obciążenia i zapewnia płynne przejście w miarę ewolucji sieci komunikacji mobilnej.