LLDP (Link Layer Discovery Protocol) i CDP (Cisco Discovery Protocol) to protokoły używane do wykrywania urządzeń sieciowych i zarządzania nimi, ale różnią się implementacją i obsługą dostawców. LLDP to otwarty protokół standardowy zdefiniowany przez IEEE (Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników) i jest neutralny dla dostawców, dzięki czemu jest kompatybilny z urządzeniami różnych producentów. Natomiast CDP to zastrzeżony protokół opracowany przez firmę Cisco specjalnie dla urządzeń Cisco, oferujący szczegółowe informacje na temat funkcji i konfiguracji specyficznych dla Cisco.
Wybór pomiędzy CDP i LLDP zależy od konkretnego środowiska sieciowego i wymagań. Protokół CDP jest korzystny w sieciach skoncentrowanych na Cisco, gdzie potrzebne są szczegółowe informacje specyficzne dla Cisco do zarządzania urządzeniami i rozwiązywania problemów. Zawiera szczegółowe informacje na temat możliwości, interfejsów i konfiguracji urządzeń Cisco, zwiększając widoczność i kontrolę nad sprzętem sieciowym Cisco. LLDP, będąc neutralnym pod względem dostawców, oferuje interoperacyjność z urządzeniami wielu dostawców i dostarcza podstawowe informacje o sąsiednich urządzeniach w ustandaryzowanym formacie.
LLDP i CDP na ogół nie są bezpośrednio interoperacyjne, ponieważ są to różne protokoły zaprojektowane przez różnych dostawców (Cisco dla CDP i IEEE dla LLDP). Chociaż oba protokoły służą podobnym celom, jakim jest wykrywanie sąsiednich urządzeń sieciowych i zbieranie informacji o topologii sieci, działają niezależnie i zazwyczaj nie wymieniają informacji bezpośrednio między implementacjami LLDP i CDP. W środowiskach różnych dostawców administratorzy sieci mogą zdecydować się na użycie protokołu LLDP w celu zapewnienia szerszej interoperacyjności lub wdrożyć oba protokoły selektywnie w oparciu o możliwości urządzenia i wymagania dotyczące zarządzania.
Protokół LLDP jest używany głównie do wykrywania urządzeń sieciowych i zarządzania nimi w sieciach lokalnych (LAN). Umożliwia urządzeniom sieciowym automatyczne wykrywanie i ogłaszanie swoich możliwości, konfiguracji i połączeń z sąsiednimi urządzeniami w tym samym segmencie sieci LAN. Komunikaty LLDP zawierają informacje, takie jak typ urządzenia, identyfikator portu, nazwa systemu i adresy zarządzania, umożliwiając administratorom sieci uzyskanie wglądu w topologię sieci, weryfikację konfiguracji oraz ułatwienie efektywnego zarządzania siecią i rozwiązywania problemów.
Korzyści z LLDP obejmują zwiększoną interoperacyjność w heterogenicznych środowiskach sieciowych, uproszczone zarządzanie siecią i ulepszone możliwości rozwiązywania problemów. Standaryzując wykrywanie urządzeń i wymianę informacji, LLDP ułatwia bezproblemową integrację urządzeń różnych dostawców z infrastrukturą sieciową. Umożliwia automatyczne wykrywanie sąsiadujących urządzeń, redukując wysiłek związany z ręczną konfiguracją i zapewniając dokładną dokumentację sieci. LLDP obsługuje także dynamiczną rekonfigurację sieci, dostarczając w czasie rzeczywistym informacji o połączeniach i konfiguracjach urządzeń, zwiększając ogólną widoczność sieci i wydajność operacyjną.