Architektura bezserwerowa w Google Cloud odnosi się do modelu przetwarzania w chmurze, w którym programiści mogą tworzyć i uruchamiać aplikacje bez zarządzania podstawową infrastrukturą. W Google Cloud Platform (GCP) przetwarzanie bezserwerowe jest możliwe przede wszystkim dzięki usługom takim jak Google Cloud Functions i Cloud Run. Google Cloud Functions umożliwia programistom pisanie funkcji przeznaczonych do jednego celu, które są wyzwalane przez zdarzenia, takie jak żądania HTTP, zmiany w przechowywaniu danych lub wiadomości z systemu przesyłania wiadomości, takiego jak Pub/Sub. Funkcje te automatycznie skalują się w odpowiedzi na ruch przychodzący i wykonują kod w odpowiedzi na zdarzenia, pobierając opłaty tylko za zasoby wykorzystane w czasie wykonywania.
Architektura bezserwerowa w GCP wykracza poza Google Cloud Functions i obejmuje usługi takie jak Cloud Run, które umożliwiają programistom wdrażanie aplikacji kontenerowych, które są automatycznie skalowane na podstawie przychodzących żądań. Cloud Run odrywa zadania związane z zarządzaniem infrastrukturą, umożliwiając programistom skupienie się na pisaniu kodu i wdrażaniu aplikacji bez martwienia się o udostępnianie serwerów lub zarządzanie zasadami skalowania. To bezserwerowe podejście w GCP zapewnia elastyczność, skalowalność i efektywność kosztową, umożliwiając szybki rozwój, efektywne wykorzystanie zasobów i automatyczne skalowanie w celu dopasowania do wymagań aplikacji.
Podejście oparte na architekturze bezserwerowej kładzie nacisk na wykonywanie kodu w odpowiedzi na zdarzenia lub wyzwalacze, bez konieczności jawnego udostępniania serwerów lub zarządzania nimi. Programiści skupiają się na pisaniu logiki aplikacji w postaci małych, modułowych funkcji lub kontenerów, które są wyzwalane przez różne zdarzenia, takie jak żądania HTTP, zmiany w bazie danych lub zaplanowane zadania. Architektury bezserwerowe zazwyczaj oferują korzyści, takie jak automatyczne skalowanie, zmniejszone koszty operacyjne, krótszy czas wprowadzenia produktu na rynek i oszczędności dzięki modelom cenowym „pay-per-use”. To podejście doskonale sprawdza się w przypadku aplikacji o nieprzewidywalnym obciążeniu, umożliwiając efektywne wykorzystanie zasobów i skalowalność bez przestojów.
Architektura bezserwerowa różni się od platformy jako usługi (PaaS) przede wszystkim zarządzaniem zasobami i skalowalnością. Podczas gdy PaaS zapewnia programistom platformę do tworzenia, wdrażania i zarządzania aplikacjami bez zarządzania podstawową infrastrukturą, przetwarzanie bezserwerowe odrywa jeszcze więcej zadań związanych z zarządzaniem infrastrukturą. W architekturze bezserwerowej programiści nie muszą bezpośrednio udostępniać serwerów, maszyn wirtualnych ani kontenerów ani nimi zarządzać; zamiast tego skupiają się wyłącznie na pisaniu i wdrażaniu kodu reagującego na zdarzenia lub wyzwalacze. Platformy PaaS zazwyczaj oferują większą kontrolę nad konfiguracją infrastruktury i zasadami skalowania w porównaniu z architekturami bezserwerowymi.
przetwarzanie w chmurze „bezserwerowe” odnosi się do modelu obliczeniowego, w którym dostawcy usług w chmurze automatycznie zarządzają zasobami infrastruktury wymaganymi do wykonania kodu. Przetwarzanie bezserwerowe eliminuje zadania związane z zarządzaniem serwerem, takie jak udostępnianie, skalowanie i konserwacja, umożliwiając programistom skupienie się na pisaniu kodu i wdrażaniu aplikacji bez zajmowania się zarządzaniem infrastrukturą. Dostawcy usług w chmurze, tacy jak Google Cloud, oferują bezserwerowe usługi obliczeniowe, które dynamicznie obsługują udostępnianie infrastruktury w oparciu o wymagania aplikacji, umożliwiając efektywne wykorzystanie zasobów, skalowalność i optymalizację kosztów programistom i organizacjom korzystającym z możliwości przetwarzania w chmurze.