Szerokopasmowy dostęp wielokrotny z podziałem kodowym (WCDMA) nie jest klasyfikowany jako sieć 4G (czwartej generacji); zamiast tego jest to technologia 3G (trzeciej generacji). WCDMA jest kluczowym elementem Uniwersalnego Systemu Telekomunikacji Ruchomej (UMTS), który jest standardem 3G zdefiniowanym przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU). Aby zrozumieć, dlaczego WCDMA jest uważana za technologię 3G, a nie 4G, przyjrzyjmy się cechom WCDMA i ewolucji technologii komunikacji mobilnej:
1. Generacje sieci komórkowych:
- Sieci komórkowe dzielą się na różne generacje w oparciu o technologię i możliwości, jakie oferują. Główne generacje obejmują 1G (pierwsza generacja), 2G (druga generacja), 3G (trzecia generacja) i 4G (czwarta generacja). Każda generacja stanowi znaczący postęp pod względem szybkości przesyłania danych, wydajności i możliwości.
2. WCDMA jako technologia 3G:
- WCDMA to technologia 3G stanowiąca przejście od technologii 2G, takich jak Global System for Mobile Communications (GSM) i wielokrotny dostęp z podziałem kodowym (CDMA). Został opracowany w celu zapewnienia wyższych szybkości przesyłania danych, lepszej jakości głosu i lepszej obsługi usług multimedialnych.
3. Charakterystyka WCDMA:
- Wysokie szybkości transmisji danych: WCDMA oferuje wyższe prędkości przesyłania danych w porównaniu do technologii 2G, umożliwiając szybszy dostęp do Internetu i obsługę usług multimedialnych.
- Podejście szerokopasmowe: WCDMA wykorzystuje szerokopasmowe podejście do komunikacji radiowej, umożliwiając transmisję większej ilości danych w porównaniu do systemów wąskopasmowych.
- Technologia CDMA: WCDMA wykorzystuje technologię wielokrotnego dostępu z podziałem kodowym (CDMA), w której wiele sygnałów dzieli to samo pasmo częstotliwości za pomocą unikalnych kodów, zwiększając przepustowość sieci.
4. Wdrożenie i współistnienie z 2G:
-
Sieci
- WCDMA zostały wdrożone na całym świecie jako część infrastruktury 3G. Przejście to umożliwiło współistnienie sieci 2G i 3G, zapewniając urządzeniom wsteczną kompatybilność i ułatwiając stopniową migrację do nowej technologii.
5. Ewolucja poza WCDMA:
- Chociaż WCDMA położyła podwaliny pod sieci 3G, kolejne technologie ewoluowały dalej. Technologie szybkiego dostępu pakietowego (HSPA), w tym HSPA+ i DC-HSPA+, zapewniły dodatkowe udoskonalenia w ramach sieci 3G, oferując większe prędkości transmisji danych.
6. Wprowadzenie 4G (LTE):
- Wprowadzenie 4G zapoczątkowało nową erę w komunikacji mobilnej, w której przoduje technologia Long-Term Evolution (LTE). LTE zapewnia znacznie wyższą szybkość przesyłania danych, mniejsze opóźnienia i lepszą wydajność sieci w porównaniu z technologiami 3G, takimi jak WCDMA.
7. Kluczowe różnice między 3G a 4G:
- Prędkości danych: Sieci 4G, w tym LTE, oferują znacznie wyższe prędkości transmisji danych niż sieci 3G, zapewniając bardziej płynną obsługę aplikacji intensywnie korzystających z danych.
- Wydajność: Sieci 4G zaprojektowano z myślą o zwiększonej wydajności, lepszej wydajności widmowej i zoptymalizowanym wykorzystaniu dostępnych pasm częstotliwości.
- Zaawansowane technologie: LTE wprowadziło zaawansowane technologie, takie jak wielokrotny dostęp z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDMA) i wiele wejść i wielu wyjść (MIMO), przyczyniając się do poprawy wydajności sieci.
8. Kompatybilność wsteczna:
-
Sieci
- WCDMA zaprojektowano tak, aby były wstecznie kompatybilne z GSM, zapewniając interoperacyjność pomiędzy technologiami 2G i 3G. Kompatybilność ta pozwoliła na płynne przejście i współistnienie urządzeń obsługujących oba standardy.
Podsumowując, WCDMA jest uważana za technologię 3G na ścieżce ewolucji sieci komórkowych. Późniejsze wprowadzenie technologii 4G, w szczególności LTE, przyniosło dalszy postęp w zakresie prędkości transmisji danych i wydajności sieci, wykraczający poza możliwości sieci 3G, takich jak WCDMA.