Signaling System 7 (SS7) i Long-Term Evolution (LTE) to dwie odrębne technologie w dziedzinie telekomunikacji, z których każda służy określonym celom w swoich odpowiednich domenach. Zagłębmy się w relacje pomiędzy SS7 i LTE, aby zrozumieć ich role i interakcje.
SS7 Przegląd:
– Starszy protokół sygnalizacyjny:
SS7 to zestaw protokołów sygnalizacji telefonicznej, które zostały pierwotnie zaprojektowane dla sieci z komutacją obwodów. Jest to starszy protokół, szeroko stosowany w tradycyjnych sieciach telefonicznych do celów sygnalizacyjnych i kontrolnych.
– Podstawowe funkcje:
SS7 odgrywa kluczową rolę w ustanawianiu, zarządzaniu i przerywaniu połączeń telefonicznych. Obsługuje sygnalizację usług takich jak przekazywanie połączeń, połączenia oczekujące i inne funkcje telekomunikacyjne.
– Architektura sieci:
SS7 działa w sposób scentralizowany z zestawem punktów sygnalizacyjnych, w tym punktami przełączania usług (SSP), punktami przesyłania sygnału (STP) i punktami kontroli usług (SCP), ułatwiając komunikację między różnymi elementami sieci.
LTE Przegląd:
– Ewolucja sieci komórkowych:
LTE, czyli Long-Term Evolution, to standard bezprzewodowej komunikacji szerokopasmowej, reprezentujący ewolucję sieci mobilnych poza technologie 3G (trzeciej generacji). Jest to kluczowy element technologii 4G.
– Architektura z komutacją pakietów:
W przeciwieństwie do SS7, LTE jest przeznaczony przede wszystkim dla sieci z komutacją pakietów, umożliwiając bardziej efektywną transmisję danych. LTE umożliwia szybką transmisję danych, małe opóźnienia i lepszą ogólną wydajność sieci.
– Podstawowe funkcje:
LTE stanowi szkielet szybkiego Internetu mobilnego, obsługując szeroką gamę usług, w tym strumieniowe przesyłanie wideo, gry online i komunikację w czasie rzeczywistym.
Interakcja SS7 i LTE:
Podczas gdy SS7 było tradycyjnie kojarzone z sieciami z komutacją łączy, LTE działa w architekturze z komutacją pakietów. Jednakże SS7 może nadal odgrywać rolę w sieciach LTE, szczególnie w przypadku niektórych funkcji sygnalizacyjnych i sterujących.
– Roaming i łączność międzysieciowa:
SS7 może być zaangażowany w aspekty wzajemnych połączeń i roamingu sieci LTE. Gdy abonent przemieszcza się do innej sieci, protokoły SS7 mogą być wykorzystywane do sygnalizacji pomiędzy różnymi operatorami komórkowymi, aby ułatwić świadczenie usług, takich jak zestawianie połączeń i przesyłanie wiadomości.
– Usługi SMS i głosowe:
W przypadku usług takich jak usługa krótkich wiadomości tekstowych (SMS) i połączenia głosowe w sieciach LTE można używać protokołów SS7 do celów sygnalizacyjnych. Pozwala to na tworzenie i zarządzanie tymi usługami.
– Ewoluujące standardy:
W miarę ewolucji sieci telekomunikacyjnych następuje stopniowe przechodzenie w kierunku nowszych protokołów sygnalizacyjnych, które są bardziej dostosowane do charakteru LTE z komutacją pakietów. Na przykład Diameter jest jednym z takich protokołów, który zyskuje na znaczeniu w sieciach LTE do celów sygnalizacyjnych.
Wniosek:
Podsumowując, chociaż SS7 jest starszym protokołem sygnalizacyjnym zaprojektowanym dla sieci z komutacją łączy, nadal może znaleźć zastosowanie w niektórych aspektach sieci LTE, szczególnie w scenariuszach obejmujących łączność, roaming i określone funkcje sygnalizacyjne. W miarę ciągłego rozwoju telekomunikacji nowsze protokoły mogą stopniowo zastępować lub uzupełniać SS7 w LTE i poza nim. Zrozumienie współistnienia i interakcji tych technologii jest niezbędne do zapewnienia bezproblemowej komunikacji w nowoczesnych ekosystemach telekomunikacyjnych.