Punkt dostępu to urządzenie umożliwiające urządzeniom bezprzewodowym łączenie się z siecią przewodową za pomocą Wi-Fi. Działa jako centralny nadajnik i odbiornik bezprzewodowych sygnałów radiowych, umożliwiając urządzeniom takim jak laptopy, smartfony i tablety dołączenie do sieci bez konieczności stosowania fizycznych kabli.
Punkty dostępowe służą przede wszystkim do zwiększania zasięgu sieci przewodowej, zapewniając łączność bezprzewodową urządzeniom znajdującym się na określonym obszarze. Zwiększają elastyczność i skalowalność sieci, umożliwiając jednoczesne podłączenie większej liczby urządzeń, wspierając w ten sposób większą mobilność i produktywność użytkowników w domach, biurach i przestrzeniach publicznych.
Główna różnica między routerem a punktem dostępowym polega na ich funkcjach i zakresie w sieci. Router to urządzenie sieciowe, które przekazuje pakiety danych między sieciami komputerowymi, zarządza ruchem i służy jako brama do Internetu dla podłączonych urządzeń. Z kolei punkt dostępu zapewnia po prostu bezprzewodowy punkt połączenia, dzięki któremu urządzenia mogą dołączyć do sieci, zazwyczaj rozszerzając zasięg istniejącej sieci przewodowej.
Punkt dostępu definiuje się jako urządzenie sieciowe, które umożliwia urządzeniom Wi-Fi łączenie się z siecią przewodową za pomocą komunikacji bezprzewodowej. Ułatwia łączność bezprzewodową poprzez przesyłanie i odbieranie danych pomiędzy urządzeniami Wi-Fi a infrastrukturą sieci przewodowej.
Przykładem punktu dostępowego jest router bezprzewodowy powszechnie spotykany w domach i małych biurach. Urządzenia te zazwyczaj łączą w sobie funkcje routera i punktu dostępowego, umożliwiając użytkownikom bezprzewodowe łączenie swoich urządzeń z Internetem, a jednocześnie zarządzając ruchem między podłączonymi urządzeniami a sieciami zewnętrznymi.