Proces bezpieczeństwa sieci odnosi się do systematycznego podejścia do wdrażania środków i kontroli w celu ochrony sieci komputerowej przed nieautoryzowanym dostępem, niewłaściwym użyciem, modyfikacją lub odmową usługi. Polega na identyfikacji potencjalnych zagrożeń i podatności, wdrażaniu środków zapobiegawczych i detektywistycznych, monitorowaniu aktywności sieciowej i reagowaniu na incydenty bezpieczeństwa. Proces ten zazwyczaj obejmuje takie działania, jak ocena ryzyka, opracowanie polityki bezpieczeństwa, wdrożenie mechanizmów kontroli bezpieczeństwa (np. zapór sieciowych, szyfrowania), bieżące monitorowanie i reagowanie na incydenty w celu zapewnienia poufności, integralności i dostępności zasobów i danych sieciowych.
Bezpieczeństwo sieci obejmuje środki i praktyki mające na celu ochronę integralności, poufności i dostępności danych i zasobów w sieci komputerowej. Obejmuje ochronę infrastruktury sieciowej, urządzeń i danych przed nieautoryzowanym dostępem, atakami i lukami w zabezpieczeniach. Bezpieczeństwo sieci ma na celu zapobieganie nieautoryzowanym użytkownikom lub złośliwym podmiotom naruszania zasobów sieciowych, kradzieży poufnych informacji, zakłócania operacji sieciowych lub powodowania uszkodzeń systemów. Skuteczne strategie bezpieczeństwa sieci obejmują wdrażanie kontroli dostępu, szyfrowania, zapór sieciowych, systemów wykrywania włamań i regularnych audytów bezpieczeństwa w celu utrzymania bezpiecznego i odpornego środowiska sieciowego.
Pięć rodzajów zabezpieczeń sieciowych obejmuje:
Kontrola dostępu: Kontroluje i ogranicza dostęp do zasobów sieciowych w oparciu o zasady uwierzytelniania i autoryzacji użytkowników.
Zapory ogniowe: urządzenia sprzętowe lub programowe monitorujące i kontrolujące przychodzący i wychodzący ruch sieciowy w oparciu o z góry określone reguły bezpieczeństwa.
Szyfrowanie: Konwertuje dane do bezpiecznego formatu przy użyciu algorytmów kryptograficznych, aby zapobiec nieautoryzowanemu dostępowi podczas transmisji lub przechowywania.
Systemy wykrywania i zapobiegania włamaniom (IDPS): Monitoruj ruch sieciowy pod kątem podejrzanych działań lub znanych wzorców ataków, ostrzegając administratorów i blokując złośliwe działania w czasie rzeczywistym.
Wirtualne sieci prywatne (VPN): bezpiecznie rozszerzaj zasoby sieci prywatnej na sieci publiczne lub niezaufane, umożliwiając użytkownikom zdalnym bezpieczny dostęp do zasobów i danych firmowych.
Procedury dotyczące bezpieczeństwa sieci odnoszą się do ustalonych metod, wytycznych i protokołów wdrożonych w celu zapewnienia skutecznego wdrożenia i utrzymania środków bezpieczeństwa sieci. Procedury te obejmują:
Opracowanie polityki bezpieczeństwa: Definiowanie celów, ról, obowiązków i akceptowalnych zasad użytkowania związanych z zasobami sieciowymi w zakresie bezpieczeństwa organizacji.
Zarządzanie konfiguracją: ustanawianie i utrzymywanie bezpiecznych konfiguracji urządzeń sieciowych, aplikacji i usług w celu minimalizacji luk w zabezpieczeniach i zapewnienia spójnego stanu zabezpieczeń.
Reakcja na incydenty: Ustanawianie procedur i protokołów w celu wykrywania, analizowania, powstrzymywania i łagodzenia incydentów związanych z bezpieczeństwem wpływających na działanie sieci lub integralność danych.
Zarządzanie poprawkami: Regularne aktualizowanie oprogramowania, oprogramowania sprzętowego i systemów operacyjnych w celu usunięcia znanych luk w zabezpieczeniach i słabych punktów zabezpieczeń.
Monitorowanie i rejestrowanie: Ciągłe monitorowanie działań sieciowych, wzorców ruchu i zdarzeń związanych z bezpieczeństwem w celu wykrycia anomalii, prób nieautoryzowanego dostępu lub potencjalnych naruszeń bezpieczeństwa.
Fazy bezpieczeństwa sieci obejmują zazwyczaj:
Ocena: Identyfikacja i ocena potencjalnych zagrożeń, podatności i ryzyka dla infrastruktury sieciowej, aplikacji i danych.
Projekt: Opracowanie kompleksowej architektury i strategii bezpieczeństwa sieci w oparciu o zidentyfikowane ryzyka, wymagania bezpieczeństwa i cele organizacyjne.
Wdrożenie: wdrażanie i konfigurowanie kontroli bezpieczeństwa, technologii i środków (np. zapór ogniowych, szyfrowania, kontroli dostępu) w celu ochrony sieci przed zidentyfikowanymi zagrożeniami i lukami w zabezpieczeniach.
Monitorowanie: ciągłe monitorowanie działań sieciowych, wzorców ruchu i zdarzeń związanych z bezpieczeństwem w celu wykrywania podejrzanych działań lub incydentów bezpieczeństwa i szybkiego reagowania na nie.
Konserwacja: Regularne aktualizowanie i utrzymywanie kontroli bezpieczeństwa, zasad i procedur w celu uwzględnienia zmieniających się zagrożeń, nowych luk w zabezpieczeniach i zmian w środowisku sieciowym. Regularne audyty i oceny zapewniają, że środki bezpieczeństwa sieci pozostają skuteczne i zgodne ze standardami i przepisami bezpieczeństwa.