LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) to protokół używany do uzyskiwania dostępu do usług informacji katalogowych i zarządzania nimi. Zapewnia standardową metodę odpytywania i modyfikowania danych katalogowych, takich jak konta użytkowników, grupy, jednostki organizacyjne i zasoby sieciowe. Protokół LDAP zaprojektowano tak, aby był lekki i wydajny, dzięki czemu nadaje się do stosowania w rozproszonych środowiskach katalogowych, w których niezbędny jest szybki dostęp do informacji katalogowych. Jest szeroko stosowany w środowiskach sieciowych, w tym w sieciach korporacyjnych, instytucjach edukacyjnych i dostawcach usług internetowych, do centralizacji i bezpiecznego zarządzania informacjami katalogowymi.
Celem protokołu LDAP jest ułatwienie scentralizowanego zarządzania informacjami katalogowymi na różnych platformach i aplikacjach w organizacji. Pozwala administratorom zachować jedno źródło prawdy dotyczące tożsamości użytkowników, uprawnień dostępu, danych uwierzytelniających i innych danych związanych z katalogami. LDAP umożliwia efektywne odpytywanie i aktualizowanie informacji katalogowych, wspierając takie zadania, jak uwierzytelnianie użytkowników, autoryzacja, przeszukiwanie katalogów i zarządzanie kontrolą dostępu. Korzystając z protokołu LDAP, organizacje mogą usprawnić procesy zarządzania tożsamością, poprawić bezpieczeństwo i zwiększyć wydajność operacyjną.
Protokół LDAP jest używany w różnorodnych aplikacjach i środowiskach, w których wymagane są scentralizowane usługi katalogowe. Jest powszechnie wdrażany w środowiskach z wieloma urządzeniami sieciowymi i aplikacjami, które wymagają dostępu do informacji o udostępnionych katalogach. Serwery LDAP przechowują i zarządzają danymi katalogowymi, które mogą obejmować profile użytkowników, informacje kontaktowe, uprawnienia dostępu i inne dane organizacyjne. Aplikacje i usługi mogą wysyłać zapytania do serwerów LDAP w celu dynamicznego pobierania informacji katalogowych, zapewniając spójne i aktualne dane w sieci.
Protokół LDAP jest w dalszym ciągu szeroko stosowany ze względu na jego skalowalność, interoperacyjność i przydatność w rozproszonych środowiskach obliczeniowych. Obsługuje hierarchiczne przechowywanie danych, umożliwiając organizacjom organizowanie informacji katalogowych w ustrukturyzowany sposób, który odzwierciedla ich hierarchię organizacyjną i wymagania operacyjne. Lekki charakter protokołu LDAP i wydajna konstrukcja protokołu sprawiają, że doskonale nadaje się on do obsługi wdrożeń katalogów na dużą skalę, wspierania usług uwierzytelniania oraz integracji z różnymi systemami i aplikacjami informatycznymi.
Organizacje wybierają LDAP zamiast tradycyjnych baz danych do zarządzania informacjami katalogowymi, ponieważ LDAP jest zoptymalizowany pod kątem usług katalogowych. W przeciwieństwie do baz danych, które są przeznaczone do przechowywania i wyszukiwania danych ogólnego przeznaczenia, LDAP zapewnia określone funkcje i optymalizacje do zarządzania hierarchicznymi danymi katalogowymi. Protokół LDAP obsługuje wydajne mechanizmy zapytań, indeksowania i replikacji dostosowane do usług katalogowych, dzięki czemu jest bardziej odpowiedni do zadań takich jak uwierzytelnianie użytkowników, autoryzacja i kontrola dostępu. Korzystając z protokołu LDAP, organizacje mogą zyskać szybszy dostęp do informacji katalogowych, lepszą skalowalność usług katalogowych i lepszą obsługę operacji specyficznych dla katalogów bez narzutów i złożoności tradycyjnych systemów baz danych.