Cel kodu kanałowego i kodu szyfrującego w WCDMA

Kody kanałowe w WCDMA:

Kody kanałowe, znane również jako kody Walsha, służą krytycznemu celowi w sieciach WCDMA (Wideband Code Division Multiple Access). Kody te służą do rozprzestrzeniania danych użytkownika w szerokim paśmie częstotliwości, co jest podstawową zasadą systemów opartych na CDMA, takich jak WCDMA. Podstawowym celem kodów kanałowych jest rozróżnienie i oddzielenie transmisji wielu użytkowników zarówno w łączu nadawczym, jak i zwrotnym.

W łączu nadawczym stosowane są kody kanałowe w celu rozróżnienia strumieni danych różnych użytkowników przesyłanych jednocześnie w tym samym paśmie częstotliwości. Każdemu użytkownikowi przypisany jest unikalny kod, dzięki czemu wielu użytkowników może dzielić te same zasoby częstotliwości bez przeszkadzania sobie nawzajem. To rozprzestrzenianie się i oddzielanie danych jest niezbędne do osiągnięcia wydajności widmowej i przyrostu pojemności charakterystycznego dla systemów CDMA. W łączu zwrotnym kody kanałowe pomagają stacji bazowej identyfikować i demodulować sygnały z różnych urządzeń mobilnych, umożliwiając sieci jednoczesne odbieranie i przetwarzanie transmisji wielu użytkowników. Zasadniczo kody kanałowe stanowią kamień węgielny koncepcji CDMA w WCDMA, umożliwiając wydajną i jednoczesną komunikację pomiędzy wieloma użytkownikami.

Cel kodu kanałowego WCDMA

Kod kanałowy służy do rozróżnienia różnych kanałów fizycznych jednego nadajnika
W przypadku łącza w dół kod kanałowy (kod OVSF) jest używany do oddzielenia różnych kanałów fizycznych jednej komórki
W przypadku łącza w górę kod kanałowy (kod OVSF) jest używany do oddzielenia różnych kanałów fizycznych jednego UE

W przypadku usług głosowych (AMR) wartość SF łącza w dół wynosi 128, co oznacza, że jedna nośna WCDMA może obsłużyć maksymalnie 128 usług głosowych;
W przypadku usługi wideotelefonu (64 tys. danych pakietowych) wartość SF łącza w dół WCDMA wynosi 32, co oznacza, że jedna nośna WCDMA może obsługiwać maksymalnie 32 usługi głosowe.

Kody szyfrujące w WCDMA:

Kody szyfrujące odgrywają kluczową rolę w sieciach WCDMA, przede wszystkim w kierunku łącza zwrotnego lub łącza zwrotnego. Kody te są stosowane po procesie rozprzestrzeniania się i służą kilku ważnym celom.

Po pierwsze, kody szyfrujące służą do randomizacji danych użytkownika przed transmisją. Ta randomizacja zwiększa bezpieczeństwo komunikacji, ponieważ przesyłany sygnał dla niezamierzonych odbiorców odbierany jest jako szum, co utrudnia podsłuchującym odszyfrowanie przesyłanych informacji.

Po drugie, kody szyfrujące pomagają złagodzić problem bliskiej odległości, będący częstym wyzwaniem w systemach CDMA, w których urządzenie mobilne znajdujące się bliżej stacji bazowej może nadawać ze znacznie większym poziomem mocy niż urządzenie bardziej odległe. Stosując różne kody szyfrujące do danych użytkowników, stacja bazowa może rozróżniać różne siły sygnału, zapewniając uczciwy i niezawodny odbiór sygnałów ze wszystkich urządzeń, niezależnie od ich odległości od stacji bazowej.

Cel kodu szyfrującego WCDMA

Kod szyfrujący służy do rozróżniania różnych nadajników
W przypadku łącza pobierającego WCDMA kod szyfrujący jest używany do oddzielania różnych komórek na jednej nośnej
W przypadku łącza wysyłającego WCDMA kod szyfrujący jest używany do oddzielenia różnych UE w jednej nośnej

Oprócz rozpraszania częścią procesu zachodzącego w nadajniku jest operacja szyfrowania. Jest to potrzebne do oddzielenia terminali lub stacji bazowych od siebie.

Podsumowując, zarówno kody kanałowe, jak i kody szyfrujące mają kluczowe znaczenie w sieciach WCDMA. Kody kanałowe umożliwiają efektywne różnicowanie i separację danych użytkownika, natomiast kody szyfrujące zwiększają bezpieczeństwo i eliminują brak równowagi w sile sygnału, przyczyniając się do ogólnej funkcjonalności i niezawodności sieci.