Een HFC-netwerk (Hybrid Fiber-Coaxial) is een type telecommunicatienetwerk dat glasvezel- en coaxiale kabeltechnologieën combineert. In een HFC-netwerk worden glasvezelkabels gebruikt om data over lange afstanden naar een lokaal distributiepunt te verzenden, waar het signaal vervolgens via coaxkabels naar eindgebruikers wordt gestuurd. Deze combinatie maakt snelle datatransmissie en efficiënte distributie van diensten zoals kabel-tv en internet mogelijk.
Waar staat HFC voor?
HFC staat voor Hybrid Fiber-Coaxial. Het verwijst naar een netwerkarchitectuur die zowel glasvezel- als coaxkabels integreert om breedbanddiensten te leveren. Door het hybride karakter van het netwerk kan het de voordelen van beide technologieën benutten voor effectieve datatransmissie en -distributie.
HFC is niet noodzakelijkerwijs beter dan glasvezel alleen; het dient verschillende doeleinden. HFC-netwerken maken gebruik van een combinatie van glasvezel- en coaxkabels om breedbanddiensten efficiënt aan te bieden. Glasvezelnetwerken alleen al bieden een hogere bandbreedte en hogere snelheden over langere afstanden, terwijl HFC-netwerken vaak worden gebruikt om het bereik van glasvezelinfrastructuur uit te breiden naar woongebieden.
Een HFC-connector is een type connector dat wordt gebruikt om coaxkabels binnen een HFC-netwerk aan te sluiten. Het zorgt voor een goede overdracht van signalen tussen de coaxkabels en andere netwerkcomponenten, zoals modems, splitters en versterkers.
Hybride glasvezel verwijst naar een netwerk dat gebruik maakt van zowel glasvezel als andere soorten bekabeling, zoals coaxkabels. In de context van HFC-netwerken duidt “hybride” op het gebruik van zowel glasvezel- als coaxkabels om de voordelen van beide te benutten voor een effectieve levering van breedbanddiensten.