De regel van NAT (Network Address Translation) is het wijzigen van netwerkadresinformatie in IP-pakketheaders terwijl deze via een verkeersrouteringsapparaat worden verzonden. Hierdoor kunnen meerdere apparaten op een lokaal netwerk worden toegewezen aan één openbaar IP-adres, waardoor internettoegang voor alle apparaten wordt vergemakkelijkt zonder dat voor elk apparaat een uniek openbaar IP-adres nodig is. NAT behoudt het aantal gebruikte openbare IP-adressen en verbetert de veiligheid door interne netwerkstructuren te verbergen voor externe netwerken.
Een verzameling NAT-regels verwijst naar een reeks vooraf gedefinieerde regels die door een NAT-apparaat worden gebruikt om te bepalen hoe verkeer tussen interne en externe netwerken moet worden vertaald en gerouteerd. Deze regels specificeren welke interne IP-adressen en poorten moeten worden vertaald naar welke externe IP-adressen en poorten, en omgekeerd. Regelverzamelingen kunnen zowel statische NAT-regels bevatten, die specifieke interne adressen toewijzen aan specifieke externe adressen, als dynamische NAT-regels, die adressen toewijzen op basis van wie het eerst komt, het eerst maalt.
NAT werkt door uitgaande IP-pakketten van apparaten op een particulier netwerk te onderscheppen en hun interne (privé) IP-adressen te vertalen naar een openbaar IP-adres dat aan het NAT-apparaat is toegewezen. Wanneer de antwoordpakketten terugkeren, vertaalt het NAT-apparaat het openbare bestemmings-IP-adres terug naar het overeenkomstige privé-IP-adres van het oorspronkelijke apparaat. Deze vertaling wordt doorgaans beheerd met behulp van een NAT-tabel, die de toewijzing van privé-naar-openbare IP-adressen en poorten bijhoudt.
Om NAT-regels te testen, kan men verschillende netwerkdiagnostische hulpmiddelen gebruiken om ervoor te zorgen dat de vertaling en routering correct functioneren. Tools zoals ping, traceroute en telnet kunnen helpen bij het verifiëren van de connectiviteit en de juiste vertaling van adressen. Bovendien kunnen pakketregistratietools zoals Wireshark worden gebruikt om de pakketten op verschillende punten in het netwerk te inspecteren om ervoor te zorgen dat het IP-adres en de poortvertalingen worden toegepast zoals verwacht volgens de NAT-regels.
NAT-regels worden geanalyseerd door de NAT-tabel te bekijken en het netwerkverkeer te monitoren om een goede vertaling en routering te garanderen. Hierbij wordt gecontroleerd of alle interne apparaten correct zijn toegewezen aan externe IP-adressen en of retourverkeer op de juiste manier wordt teruggestuurd naar de oorspronkelijke apparaten. Netwerkbeheerders kunnen log- en monitoringtools gebruiken om NAT-bewerkingen te volgen en eventuele afwijkingen of fouten in het vertaalproces te identificeren. Het analyseren van NAT-regels omvat ook het verifiëren dat de regels zijn geoptimaliseerd voor prestaties en beveiliging, waardoor efficiënte netwerkoperaties worden gegarandeerd.