De methode van NAT-vertaling omvat het wijzigen van de IP-adresinformatie in de IP-header van pakketten terwijl ze onderweg zijn via een verkeersrouteringsapparaat. Hierdoor kunnen meerdere apparaten op een lokaal netwerk één openbaar IP-adres delen voor toegang tot externe netwerken.
NAT (Network Address Translation) is een methode die wordt gebruikt om de ene IP-adresruimte opnieuw toe te wijzen aan de andere door netwerkadresinformatie in de IP-header van pakketten te wijzigen terwijl ze onderweg zijn. Het wordt vaak gebruikt om meerdere apparaten op een lokaal netwerk toegang te geven tot internet via één openbaar IP-adres.
De drie methoden van NAT zijn Static NAT, Dynamic NAT en Port Address Translation (PAT), ook wel bekend als Overloading. Statische NAT wijst een specifiek privé-IP-adres toe aan een specifiek openbaar IP-adres. Dynamische NAT wijst een privé-IP-adres toe aan een openbaar IP-adres uit een groep openbare adressen. PAT wijst meerdere privé-IP-adressen toe aan één enkel openbaar IP-adres, maar onderscheidt de verbindingen met behulp van poortnummers.
De te implementeren methode voor NAT-vertaling hangt af van de specifieke vereisten van het netwerk. Als u een één-op-één-toewijzing tussen privé- en openbare IP-adressen nodig heeft, moet u Static NAT implementeren. Als u privé-IP-adressen dynamisch aan een groep openbare IP-adressen moet toewijzen, moet u Dynamic NAT implementeren. Als u meerdere apparaten één openbaar IP-adres wilt laten delen, moet u Port Address Translation (PAT) implementeren.
Port Address Translation (PAT) wordt doorgaans gebruikt om meerdere privé-IP-adressen naar één openbaar IP-adres te vertalen. Dit wordt bereikt door verschillende poortnummers te gebruiken om onderscheid te maken tussen de verbindingen.