Een Content Delivery Network (CDN) is een gedistribueerd netwerk van servers die strategisch verspreid zijn over verschillende geografische locaties om webinhoud efficiënter aan gebruikers te leveren. CDN werkt door statische inhoud, zoals afbeeldingen, video’s, scripts en andere bestanden, op deze servers in de cache op te slaan. Wanneer een gebruiker inhoud opvraagt, levert het CDN deze vanaf de dichtstbijzijnde server in plaats van de oorspronkelijke server waar de inhoud wordt gehost. Dit vermindert de latentie, verbetert de laadtijden van pagina’s en verbetert de algehele gebruikerservaring door de afstand die gegevens afleggen te minimaliseren.
Stel bijvoorbeeld dat een gebruiker in Azië toegang krijgt tot een website die wordt gehost op een server in de Verenigde Staten. Zonder een CDN zouden het verzoek van de gebruiker en het antwoord van de server grote afstanden afleggen, wat tot een hogere latentie zou leiden. Als er een CDN is geïnstalleerd, worden kopieën van de statische inhoud van de website in de cache opgeslagen op CDN-servers in Azië. Wanneer de gebruiker inhoud opvraagt, levert het CDN deze vanaf de dichtstbijzijnde Aziatische server, waardoor de latentie aanzienlijk wordt verminderd en de levering van inhoud wordt versneld.
Internet CDN werkt door het opzetten van een netwerk van edge-servers, strategisch gepositioneerd op internetuitwisselingspunten en datacentra over de hele wereld. Deze servers cachen inhoud en optimaliseren de levering van inhoud door gebruikersverzoeken naar de dichtstbijzijnde beschikbare server te routeren. CDN’s gebruiken geavanceerde algoritmen om de optimale server voor elk verzoek te bepalen op basis van factoren zoals netwerknabijheid, serverbelasting en huidige verkeersomstandigheden. Deze aanpak zorgt voor een efficiënte levering van inhoud via wereldwijde netwerken, ongeacht de gebruikerslocatie of netwerkomstandigheden.
CDN-beveiliging werkt via verschillende mechanismen om inhoud te beschermen en cyberbedreigingen te beperken. CDN’s gebruiken veilige protocollen, zoals HTTPS, om gegevens die tussen gebruikers en CDN-servers worden verzonden, te coderen, waardoor de vertrouwelijkheid en integriteit wordt gewaarborgd. Ze maken gebruik van gedistribueerde denial-of-service (DDoS)-bescherming om aanvallen te beperken door kwaadaardig verkeer te filteren en de beschikbaarheid van de service te behouden. CDN’s implementeren ook beveiligingsfuncties zoals webapplicatiefirewalls (WAF’s) om te beschermen tegen webgebaseerde aanvallen, zoals SQL-injectie en cross-site scripting (XSS). Door robuuste beveiligingsmaatregelen in hun infrastructuur te integreren, helpen CDN’s organisaties een veilige en betrouwbare online aanwezigheid te behouden.
Om een CDN te gebruiken, abonneren organisaties zich doorgaans op CDN-services van leveranciers als Akamai, Cloudflare of Amazon CloudFront. Het proces omvat het configureren van DNS-instellingen om naar de edge-servers van het CDN te verwijzen, waardoor inhoudcaching en leveringsoptimalisatie mogelijk worden. Contentproviders uploaden hun content naar de oorspronkelijke server en het CDN repliceert en distribueert deze automatisch over het netwerk van edge-servers. Gebruikers die toegang hadden tot de inhoud, verbeterden de prestaties en betrouwbaarheid dankzij de verminderde latentie en verbeterde beschikbaarheid die werd geboden door de gedistribueerde architectuur van het CDN. Over het geheel genomen vereenvoudigt het gebruik van een CDN de levering van inhoud, verbetert de schaalbaarheid en verbetert de eindgebruikerservaring in verschillende geografische regio’s.
