LTE is ontworpen om te werken in omgevingen met randinterventies. De verbindingsprestaties gaan achteruit naarmate de C/I (d.w.z. de Carrier-interferentieverhouding) afneemt. Dit kan echter acceptabel zijn op plaatsen met nul of negatieve C/i. elke locatie en sector LTE-systemen die op hetzelfde kanaal werken, zodat ze interferentie kunnen ontvangen van alle andere sectoren binnen het systeem. Als gevolg hiervan zal de grens tussen sites en sectoren met een overlappende dekking 0 DB CINR of lager vertonen.
Een van de doelstellingen van het systeemontwerp moet interferentie in het systeem minimaliseren. IN de wens om een CINR onder een aanvaardbaar criterium te houden. (Aanvaardbaar criterium voor het CINR MCS-niveau varieert van de ene tot de andere.) De CINR-vereiste moet u ook in overweging nemen in een omgeving met snel vervagen.)
De draaggolf tot interferentie plus ruis (CINR) is de verhouding tussen de signaaldraaggolf die het beste lijkt voor de interventie op alle andere locaties/sectoren, plus alle ruis. Deze verhouding geeft inzicht in welke locaties/sectoren een teveel aan interventies kunnen veroorzaken, zodat het ontwerp kan worden aangepast om deze problemen te corrigeren. Na 1 x 3 x 1 siteposting minimaliseert hergebruik de sjabloon, samen met 1 x 3 na x 3 blokhergebruiksjabloonbrongroep, het verlichtingsgebied is de perifere interventie. De keuze voor de neerwaartse kantelverstelling van de antenne helpt ook bij dat doel.
Hoewel het verbindingsbudget kan worden gecreëerd voor een bepaald MCS-niveau (16QAM) om de doelrand-CINR-vereisten met hoge datasnelheid te bereiken die nodig zijn om dit doel te bereiken, is het MCS-niveau niet toegestaan om deze snelheid te bereiken binnen het gebied van de grensgebieden waar sprake is van lage CINR-omstandigheden. Het is daarom belangrijk dat het onderzoek naar de CINR verloopt, zodat de gewenste resultaten kunnen worden bereikt door alleen naar de signaalsterkte (RSS) te kijken.