OFDMA (Orthogonal Frequency Division Multiple Access) is een meervoudig toegangsschema dat wordt gebruikt bij draadloze communicatie om efficiënt gebruik te maken van de beschikbare bandbreedte. Het verdeelt het kanaal in talloze subkanalen, waardoor meerdere gebruikers tegelijkertijd gegevens kunnen verzenden op verschillende subkanalen. Deze aanpak vergroot de netwerkcapaciteit en vermindert de latentie door een efficiënter gebruik van het frequentiespectrum mogelijk te maken.
In een router verbetert OFDMA de prestaties doordat meerdere apparaten tegelijkertijd met de router kunnen communiceren. Dit wordt bereikt door de beschikbare bandbreedte in kleinere, afzonderlijke subkanalen te verdelen en deze subkanalen aan verschillende apparaten toe te wijzen. Dit vermindert de wachttijd voor elk apparaat en verhoogt de algehele netwerkefficiëntie, vooral in omgevingen met veel verkeer.
Het verschil tussen OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) en OFDMA ligt in hun toepassing. OFDM is een methode die wordt gebruikt om digitale gegevens op meerdere draaggolffrequenties te coderen door het kanaal in verschillende smalle subkanalen te splitsen. OFDMA breidt dit concept uit door meerdere gebruikers tegelijkertijd toegang te geven tot deze subkanalen. Terwijl OFDM zich richt op het coderen van gegevens, verbetert OFDMA de efficiëntie voor meerdere gebruikers door subkanalen aan verschillende gebruikers toe te wijzen.
OFDMA MU-MIMO (Multi-User Multiple Input Multiple Output) combineert OFDMA met MU-MIMO-technologie. Met MU-MIMO kan een router met meerdere apparaten tegelijk communiceren via meerdere antennes. In combinatie met OFDMA vergroot MU-MIMO de netwerkcapaciteit verder door gelijktijdige gegevensoverdracht naar meerdere apparaten op afzonderlijke subkanalen mogelijk te maken, waardoor de algehele prestaties worden verbeterd en de latentie wordt verminderd.
In 4G-netwerken is de functie van OFDMA-modulatie het verbeteren van de efficiëntie en capaciteit van het netwerk. OFDMA moduleert het signaal door de beschikbare bandbreedte in meerdere subkanalen te verdelen, elk toegewezen aan verschillende gebruikers of datastromen. Deze aanpak helpt interferentie te beheersen, de datasnelheden te verhogen en een groter aantal gelijktijdige gebruikers te ondersteunen, waardoor de algehele prestaties en capaciteit van het netwerk worden verbeterd.