Hier schrijf ik over een simulatieanalyse van de verslechtering van de systeemprestaties veroorzaakt door de volgende vier soorten interferentie: eNodeB->UE, UE->eNodeB, eNodeB->eNodeB en UE->UE wanneer twee systemen de eNodeB’s delen. Tijdens de simulatie wordt aangenomen dat het tijdspercentage van het optreden van interferentie 100% is, dat wil zeggen dat er altijd interferentie is.
Uit een simulatieresultaat zonder filtering: wanneer eNodeB’s zich op dezelfde locatie bevinden, is de ernstigste interferentie de eNodeB->eNodeB-interferentie. De netwerkdekking en capaciteitsverliezen veroorzaakt door de andere drie soorten interferentie zijn kleiner dan 2%, zelfs als de bewakingsband niet aanwezig is. Hier beschrijft ik voornamelijk de eNodeB->eNodeB-interferentie en UE->UE-interferentie.
Analyse van eNodeB->eNodeB-interferentie
De eNodeB->eNodeB-interferentie kan ernstige prestatieverslechtering veroorzaken als de isolatie tussen systemen niet goed is. Naarmate de interferentieverhouding van aangrenzende kanalen toeneemt, nemen ook de netwerkdekking en de capaciteitsvermindering af.
Ervan uitgaande dat de eNodeB van het interfererende systeem zich in de zendstatus bevindt en de eNodeB van het interfererende systeem zich in de ontvangststatus bevindt. Als gevolg van de “spill-over” van het verzonden signaal naar de ontvangende band, zullen er uplinkdekking en capaciteitsverliezen optreden. Wanneer de totale aangrenzende kanaalinterferentieverhouding van radioapparatuur (eNodeB, filter, combiners enz.) groter is, zijn de vermindering van de netwerkdekking en het capaciteitsverlies beperkt.
Op basis van onze analyse kunnen de meeste installaties voldoen aan de interferentie-eis onder een bewakingsbandinstelling van 5 MHz. Als er sprake is van interferentie binnen het hele netwerk, moet een 5 MHz-bewakingsband ervoor zorgen dat de netwerkdekking en capaciteitsverliezen beperkt blijven.
Analyse van UE->UE-interferentie
Wanneer twee systemen dezelfde locatie delen, heeft UE->UE-interferentie geen ernstige invloed op de netwerkdekking en -capaciteit. UE->UE-interferentie ontstaat als gevolg van een verkeerde timing-uitlijning en één UE wordt het interfererende systeem in de zendtoestand, terwijl een andere UE van het interfererende systeem zich in de ontvangsttoestand bevindt. Daarom treden de downlinkdekking en capaciteitsverliezen op omdat de verstoorde UE niet op de beste manier kan presteren.
Zoals gespecificeerd in 3GPP TS 36.101 moeten zowel de selectiviteit van aangrenzende kanalen als de lekvermogensverhouding van aangrenzende kanalen ten minste 33 dB zijn voor een klasse 3- en klasse 4-mobiel op +/- 5 MHz van de middenfrequentie. Bovendien is het moeilijk om de posities van de EU’s te controleren via netwerkplanning. Wanneer twee UE’s van twee systemen heel dicht bij elkaar staan, is de isolatie tussen de UE’s in het slechtste scenario, maar wordt slechts een klein deel van de abonnees getroffen en is de invloed slechts tijdelijk.
