Synchronisatie in LTE Mobile “Switch On”
Primaire en secundaire synchronisatiesignalen bezetten 2 blokken symbolen per 10 ms (centrale 72 subdraaggolven voor alle kanaalbandbreedtes).
Hieronder wordt een voorbeeld weergegeven voor een behuizing met 72 hulpdraaggolven (1,4 MHz) / enkele antenne.
Tijdens de initiële celzoekopdracht zoekt het mobiele station naar de sterkste cel. Vervolgens wordt de fysieke laag-ID en framesynchronisatie van die cel bepaald. Bij de eerste celzoekopdracht wordt gebruik gemaakt van de synchronisatiekanalen (primair en secundair). Omdat de radioframetiming van alle gangbare fysieke kanalen gerelateerd is aan de timing ervan, is het voldoende om alleen de timing van het synchronisatiekanaal te vinden.
Het zoeken naar cellen wordt in drie stappen uitgevoerd: zoeken naar sterkste cel, frame
synchronisatie/codegroepidentificatie en scramblingcode-identificatie
Stap 1 (sterkste cel): Afhankelijk van de radiocapaciteit zoekt het mobiele station naar de sterkste cel.
Stap 2 (Slotsynchronisatie / L1 id-identificatie): Gebaseerd op de correlatiepieken die zijn gedetecteerd voor de primaire synchronisatiecode, detecteert het mobiele station de L1 id (0,1 of 2). Verder vindt het het begin van het slot (0/10)..
Stap 3 (Framesynchronisatie / Cel-ID van fysieke laag): Het frame
In deze stap worden synchronisatie en groepsidentificatie bereikt. Er zijn 168 mogelijkheden voor het secundaire synchronisatiecodewoord. De terminal zoekt naar de codes die bij het betreffende groeps-ID horen. Elke codegroep bestaat uit drie id’s.
Samen zijn er 504 verschillende cel-ID’s van de fysieke laag.