Onderstaande figuur geeft de locatie van de X2- en S1-koppeling weer ten opzichte van de andere netwerkcomponenten binnen het LTE-netwerk.
Over het algemeen is het verkeer op de S1-interface verdeeld in twee verschillende niveaus: het besturingsvlak, dat SCTP (Stream Control Transmission Protocol) gebruikt, ontwikkeld door IETF met als doel verschillende signaleringsprotocollen over het IP-netwerk te transporteren, en het gebruikersvlak plane, waarbij het GPRS-tunnelprotocol voor het gebruikersvlak (GTPU) wordt gebruikt als de tunnelmethode.
X2 Procedure voor het dimensioneren van bandbreedte
X2 is de interface tussen eNodeB’s en de bandbreedtevereiste is zeer complex. Bij een realistische netwerkimplementatie is het echter zeer waarschijnlijk dat er geen directe verbinding tussen eNodeB’s zal zijn. In plaats daarvan worden de X2-gegevens gecombineerd met de S1-gegevens en teruggestuurd naar aggregators die zich in het schakelcentrum bevinden voordat ze worden omgeleid naar hun doel-eNodeB.
De belangrijkste X2-dimensioneringsfactoren waarmee rekening moet worden gehouden (in eRan2.0 en 2.1) zijn onder meer:
- De frequentie van overdracht tussen eNodeBs
- De duur van de overdracht
- Het overlappende karakter tussen eNodeBs
- Hysterese-instelling op celniveau
- Gemiddelde servicesnelheid en pakketgrootte per overdracht
- Signalering van overhead in het besturingsvlak van de X2-interface
De doorvoer op X2 is te verwaarlozen vergeleken met die op S1. Vergelijkbaar met de doorvoerberekening op het S1-besturingsvlak, wordt de doorvoer van X2 geschat op 3% van de doorvoer op S1 om het dimensioneringsproces te vereenvoudigen.
Impact van de latentie van X2 op de celdoorvoer
Als een oneindig HARQ-proces is toegestaan (als theoretisch onderzoek), zal buitensporige vertraging in S1- of X2-routering zeker de servicekwaliteit en gebruikersprestaties van applicaties op een hoger niveau beïnvloeden. Zelfs in normale netwerken kan routeringsvertraging inherent zijn aan het niet-cellulaire kerndatanetwerk van Operator en dit zal impact hebben op de doorvoer, hoewel deze niet zo ernstig is als bij oneindige HAQR.