Het adopteren van een multicarrier-aanpak voor meervoudige toegang in LTE was de eerste grote ontwerpkeuze. De keuze voor meervoudige toegangsschema’s werd gemaakt in december 2005, waarbij OFDMA werd geselecteerd voor de downlink en SC-FDMA voor de uplink.
Beide schema’s openen het frequentiedomein als een nieuwe dimensie van flexibiliteit in het systeem, zoals schematisch geïllustreerd in het onderstaande figuur
Beide schema’s openen het frequentiedomein als een nieuwe dimensie van flexibiliteit in het systeem, zoals schematisch geïllustreerd in het onderstaande figuur
OFDMA breidt de multicarrier-technologie OFDM uit om een zeer flexibel meervoudig toegangsschema te bieden. Bij OFDMA wordt de onderverdeling van de beschikbare bandbreedte benut bij het delen van de subdraaggolven onder meerdere gebruikers.
Deze resulterende flexibiliteit kan op verschillende manieren worden gebruikt:
• Verschillende spectrumbandbreedtes kunnen worden gebruikt zonder de fundamentele systeemparameters of het ontwerp van de apparatuur te veranderen.
• Transmissiebronnen met variabele bandbreedte kunnen aan verschillende gebruikers worden toegewezen en vrij in het frequentiedomein worden gepland.
• Fractioneel frequentiehergebruik en interferentiecoördinatie tussen cellen worden vergemakkelijkt.
SC-FDMA heeft een aanzienlijk lagere PAPR. Het lost daarom tot op zekere hoogte het dilemma op van hoe de uplink kan profiteren van de voordelen van multicarrier-technologie, terwijl buitensporige kosten voor de zender van het mobiele eindstation worden vermeden en een redelijke mate van gemeenschappelijkheid tussen uplink en downlink behouden blijft.
technologieën
Deze resulterende flexibiliteit kan op verschillende manieren worden gebruikt:
• Verschillende spectrumbandbreedtes kunnen worden gebruikt zonder de fundamentele systeemparameters of het ontwerp van de apparatuur te veranderen.
• Transmissiebronnen met variabele bandbreedte kunnen aan verschillende gebruikers worden toegewezen en vrij in het frequentiedomein worden gepland.
• Fractioneel frequentiehergebruik en interferentiecoördinatie tussen cellen worden vergemakkelijkt.
SC-FDMA heeft een aanzienlijk lagere PAPR. Het lost daarom tot op zekere hoogte het dilemma op van hoe de uplink kan profiteren van de voordelen van multicarrier-technologie, terwijl buitensporige kosten voor de zender van het mobiele eindstation worden vermeden en een redelijke mate van gemeenschappelijkheid tussen uplink en downlink behouden blijft.
technologieën
