- LTE-apparaten gebruiken verschillende modulatietechnieken om gegevens te moduleren en informatie te besturen. Deze modulatietechnieken omvatten: QPSK (2 bits per symbool), 16QAM (4 bits per symbool) en 64QAM (6 bits per symbool). Al deze modulatietechnieken worden ondersteund in de downlink-richting; en alles behalve 64QAM, wat optioneel is, worden ondersteund in de uplink-richting.
- Er wordt een modulatietechniek geselecteerd op basis van de gemeten signaal-interferentie plus ruis-verhouding (SINR). Elk modulatieschema heeft een drempel-SINR. Abonnees die zich verder van de eNodeB bevinden (dat wil zeggen met lagere SINR-waarden) gebruiken een robuuster modulatieschema (lagere doorvoer), terwijl abonnees dichter bij de eNodeB (dat wil zeggen met hogere SINR-waarden) minder robuuste modulatieschema’s kunnen gebruiken (hogere doorvoer).
- Zowel de eNodeB als de UE meten de signaalkwaliteit met behulp van de referentiesignalen. De referentiesignalen dragen een bekend (pseudo-ruis) bitpatroon met een verhoogd vermogensniveau.
- De eNodeB controleert en selecteert altijd het modulatie- en coderingsschema voor zowel
de downlink als de uplink.