Een antenne kan passief of actief zijn, afhankelijk van of deze een interne versterker bevat om het signaal te versterken. Passieve antennes hebben geen enkele versterking en vertrouwen uitsluitend op hun ontwerp om signalen te ontvangen, terwijl actieve antennes een versterker bevatten om de signaalsterkte te verbeteren.
Wat is een passieve antenne?
Een passieve antenne is een antenne die geen interne versterker of actieve componenten heeft. Het vertrouwt op zijn fysieke structuur en ontwerp om radiofrequentiesignalen op te vangen en te verzenden. Passieve antennes worden vaak gebruikt in verschillende toepassingen waar de signaalsterkte voldoende is zonder dat versterking nodig is.
Een antenne kan passief of actief zijn. Een passieve antenne werkt zonder versterker en vertrouwt uitsluitend op het ontwerp en de fysieke kenmerken om signalen te ontvangen of te verzenden. Een actieve antenne bevat daarentegen een versterker die het ontvangen signaal versterkt, waardoor het sterker wordt en mogelijk het ontvangstbereik wordt vergroot.
De kenmerken van een antenne zijn onder meer het frequentiebereik (het frequentiebereik dat het effectief kan verzenden of ontvangen), versterking (een maatstaf voor hoe effectief het radiogolven richt of ontvangt), polarisatie (de oriëntatie van de elektromagnetische golven die het verzendt of ontvangt) en stralingspatroon (de vorm van het gebied waar het effectief signalen verzendt of ontvangt). Deze kenmerken bepalen hoe goed een antenne presteert in verschillende omgevingen en toepassingen.
Een passieve tv-antenne is een antenne die televisiesignalen via de ether ontvangt zonder enige interne versterking. Het vertrouwt op het ontwerp en de fysieke plaatsing om tv-signalen van zendmasten op te vangen. Passieve tv-antennes worden doorgaans gebruikt in gebieden waar de signaalsterkte van lokale omroepen zo sterk is dat extra versterking niet nodig is.