Er zijn drie codes in CDMA PN Long Code, PN Short Code & Walsh Code.
PN lange code
De Long Code is een PN-reeks die 242 – 1 bits (chips) lang is. De lange code wordt gebruikt om gebruikersinformatie te coderen. Zowel het basisstation als de mobiele eenheid hebben op elk gegeven moment kennis van deze reeks op basis van een gespecificeerd privé 42-bits “lange codemasker” dat wordt uitgewisseld.
PN-kortecodes
De Korte Code is een PN-reeks met een lengte van 215 bits (chips). Deze code wordt gebruikt voor de uiteindelijke verspreiding van het signaal en wordt door het basisstation verzonden als een referentie die bekend staat als de “Pilot Sequence”. Dezelfde korte code wordt door alle basisstations gebruikt. Basisstations onderscheiden zich van elkaar door de verzending van deze code in (absolute) tijd te compenseren. Deze tijdsverschuiving staat bekend als een “PN-offset”. Mobiele eenheden zoeken in eerste instantie (op tijd) totdat ze synchroniseren met een pilotcode die door een basisstation wordt verzonden. Het basisstation verzendt vervolgens timinginformatie naar de mobiele telefoon.
Walsh-codes
CDMA definieert een groep van 64 orthogonale reeksen, elk 64 bits lang, bekend als Walsh Codes. Deze reeksen worden ook wel Walsh-functies genoemd. Walsh-codes worden gebruikt om gebruikers op de voorwaartse link te identificeren. Om deze reden worden ze ook wel CDMA-kanalen genoemd. Walsh-codes worden gebruikt voor 64ary-modulatie als “symbolen” op de omgekeerde link.