Een subnetwerk, of subnet, functioneert als een logische onderverdeling van een groter netwerk. Het werkt door subnetmaskers te gebruiken om een enkel klasse A-, B- of C-netwerk in kleinere, beter beheersbare segmenten te verdelen. Elk subnet functioneert als een onafhankelijke netwerkentiteit binnen de grotere netwerkinfrastructuur, waardoor gelokaliseerde controle over het netwerkverkeer, het beheer en het beveiligingsbeleid mogelijk is. Subnetten worden gedefinieerd door IP-adressen te configureren met subnetmaskers die bepalen welk deel van het IP-adres het netwerk identificeert en welk deel hosts binnen dat netwerk identificeert. Deze segmentatie helpt het uitzendverkeer te verminderen, de routeringsefficiëntie te optimaliseren en de algehele netwerkprestaties te verbeteren.
Een subnet is een verdeling van een IP-netwerk in kleinere, onderling verbonden netwerken, ook wel subnetten genoemd. Het werkt door een subnetmasker toe te wijzen aan een IP-adres, dat het netwerkgedeelte en het hostgedeelte van het adres aanduidt. In een subnet met een subnetmasker van 255.255.255.0 (/24 in CIDR-notatie) identificeren de eerste drie octetten bijvoorbeeld het netwerk, terwijl het laatste octet individuele hosts binnen dat subnet identificeert. Door deze segmentatie kunnen netwerkbeheerders netwerkbronnen effectiever beheren en organiseren, specifiek beveiligingsbeleid toepassen op verschillende subnetten en de verkeersstroom tussen subnetten en het bredere netwerk controleren.
Het maken van een subnetwerk omvat het configureren van een subnetmasker voor een IP-adresbereik om het in kleinere, beter beheersbare segmenten te verdelen. Het proces begint doorgaans met het bepalen van het aantal benodigde subnetten en het aantal benodigde hosts per subnet. Op basis van deze vereisten wordt een geschikt subnetmasker gekozen om dienovereenkomstig netwerk- en hostgedeelten van IP-adressen toe te wijzen. Subnetwerken worden gecreëerd door een groter IP-adresbereik te subnetten met behulp van technieken zoals Fixed-Length Subnet Masking (FLSM) of Variable-Length Subnet Masking (VLSM), afhankelijk van het specifieke netwerkontwerp en de schaalbaarheidsbehoeften. Door subnetwerken zorgvuldig te plannen en te implementeren, kunnen organisaties de netwerkefficiëntie, schaalbaarheid en beheer verbeteren en tegelijkertijd de algehele netwerkprestaties en beveiliging verbeteren.