Een routeringstabel is een gegevensstructuur die door routers wordt gebruikt om te bepalen waar gegevenspakketten moeten worden doorgestuurd terwijl ze door een netwerk reizen. Het bevat informatie over verschillende netwerkbestemmingen, inclusief de bijbehorende netwerkadressen (IP-adressen) en de volgende hop of uitgaande interface waarlangs pakketten moeten worden doorgestuurd om elke bestemming te bereiken. Elke invoer in de routeringstabel bevat doorgaans gegevens zoals de kosten of de afstand tot elke bestemming, die routers gebruiken om beslissingen te nemen over het meest efficiënte pad voor pakketbezorging. Routeringstabellen worden dynamisch bijgewerkt op basis van netwerkwijzigingen en routeringsprotocollen, waardoor routers zich kunnen aanpassen aan veranderingen in netwerktopologie en verkeersomstandigheden.
Routertabellen, of routeringstabellen, dienen als het kernmechanisme dat routers gebruiken om doorstuurbeslissingen voor netwerkverkeer te nemen. Deze tabellen zijn gevuld met vermeldingen die de beschikbare paden naar verschillende netwerkbestemmingen specificeren en de bijbehorende statistieken die routers helpen het beste pad voor pakketbezorging te bepalen. Wanneer een router een binnenkomend pakket ontvangt, raadpleegt hij zijn routeringstabel om het bestemmingsnetwerkadres te bepalen en stuurt het pakket vervolgens door volgens de routeringsinvoer die overeenkomt met het bestemmingsadres. Routertabellen zijn cruciaal voor het mogelijk maken van efficiënte en betrouwbare gegevensoverdracht over complexe netwerken door pakketten langs optimale paden te leiden op basis van realtime netwerkomstandigheden.
Routers verkrijgen hun routeringstabellen via verschillende mechanismen, afhankelijk van de routeringsprotocollen en configuraties die binnen het netwerk worden gebruikt. Dynamische routeringsprotocollen zoals OSPF (Open Shortest Path First), RIP (Routing Information Protocol) en BGP (Border Gateway Protocol) stellen routers in staat routeringsinformatie uit te wisselen met naburige routers. Via deze protocollen kunnen routers informatie krijgen over bereikbare netwerkbestemmingen, hun routeringstabellen dienovereenkomstig bijwerken en hun eigen netwerkroutes bekendmaken aan naburige routers. Bovendien kunnen routers handmatig worden geconfigureerd met statische routes, waarbij beheerders specifieke paden specificeren om bepaalde netwerkbestemmingen te bereiken, waardoor de noodzaak voor dynamische updates wordt omzeild.
In Linux worden routeringstabellen beheerd en geconfigureerd met behulp van het ip-opdrachtregelhulpprogramma, dat samenwerkt met de netwerkstack van de kernel. Linux houdt een routeringstabel bij die vermeldingen bevat die netwerkbestemmingen specificeren en de corresponderende volgende hop of uitgaande interface voor het doorsturen van pakketten. Beheerders kunnen de huidige routeringstabel bekijken met opdrachten als ip route show of netstat -r, die gedetailleerde informatie weergeven over routes, statistieken en gateway-adressen. Routeringstabellen in Linux kunnen dynamisch worden gewijzigd met behulp van opdrachten om routeringsitems toe te voegen, te verwijderen of te wijzigen, waardoor beheerders het routeringsgedrag kunnen aanpassen op basis van netwerkvereisten en configuraties.