In het GSM-systeem zijn de interferentiesterkte en -verdeling op elke frequentiedraaggolf in de cel verschillend, de draaggolfvariatie van de uitbarstingen van dezelfde communicatie is laag in de interferentie op het signaal, de radiogolfinterferentie op de communicatie wordt geëgaliseerd.
Als er geen hopping wordt gebruikt, zal het mobiele station altijd werken op een vaste frequentiedraaggolf; elke burst gedurende de gehele communicatie kan vaste sterke interferentie ontvangen. Met andere woorden, de hopping-technologie verspreidt de interferentie op verschillende dragers met burst, dit wordt “interferentie-egalisatie” of “interferentiediversiteit” genoemd.
Zoals weergegeven in de bovenstaande afbeelding, worden bursts B1, B2… verspreid over de frequenties f1, f2, f3… Er bestaat co-channel interferentie in het mobiele netwerk vanwege hergebruik van frequenties, hopping maakt de signaalinterferentie discontinu om de radiogolven te verbeteren omgeving.
De interferentie varieert van burst tot burst, wat de communicatiekwaliteit verbetert. Anders zal de hele communicatie last hebben van sterke interferentie. Dat wil zeggen dat de interferentie met burst over verschillende dragers wordt verspreid. Uiteraard kan het frequentieconflict dat voortvloeit uit het springen resulteren in sterke onmiddellijke interferentie, die kan worden opgelost door verschillende MAIO’s te definiëren.
Bij frequentieverspringing geldt dat hoe meer frequentiedragers er worden gebruikt, hoe kleiner de kans is dat het frequentieconflict kan optreden en hoe hoger de sprongversterking. Maar de beschikbaarheid van frequenties zal afnemen als er meer frequentiedragers zijn.