NAT (Network Address Translation) in DNS verwijst naar de interactie tussen NAT en DNS-services of -configuraties binnen een netwerk. Wanneer NAT wordt gebruikt, vertaalt het privé-IP-adressen van apparaten binnen een lokaal netwerk naar openbare IP-adressen wanneer die apparaten communiceren met externe netwerken zoals internet. DNS (Domain Name System) vertaalt domeinnamen (zoals www.example.com) naar IP-adressen. In een NAT-omgeving moeten DNS-services mogelijk worden geconfigureerd om zowel interne als externe IP-adressen correct om te zetten, afhankelijk van of het verzoek afkomstig is van binnen het netwerk of van een externe bron.
NAT, of Network Address Translation, wordt gebruikt om privé-IP-adressen die binnen een lokaal netwerk worden gebruikt, te vertalen naar openbare IP-adressen die op internet worden gebruikt. Hiermee kunnen meerdere apparaten binnen een particulier netwerk één openbaar IP-adres delen, waardoor IP-adressen behouden blijven en de beveiliging wordt verbeterd door interne netwerkstructuren voor externe netwerken te verbergen. NAT is essentieel voor het behoud van openbare IP-adresruimte en het vergemakkelijken van de communicatie tussen particuliere netwerken en het internet, waardoor een efficiënte en veilige gegevensoverdracht wordt gegarandeerd.
De NAT-opdracht in netwerkapparaten zoals routers en firewalls wordt gebruikt om de Network Address Translation-instellingen te configureren. Beheerders gebruiken NAT-opdrachten om vertaalregels te definiëren die privé-IP-adressen toewijzen aan openbare IP-adressen (in het geval van statische NAT) of dynamisch openbare IP-adressen toewijzen vanuit een pool (in het geval van dynamische NAT). NAT-opdrachten specificeren ook hoe verkeer moet worden vertaald en gerouteerd tussen interne en externe netwerken, waardoor een goede connectiviteit en veiligheidshandhaving worden gegarandeerd.
NAT (Network Address Translation) en DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) hebben verschillende functies in netwerken. NAT vertaalt privé-IP-adressen naar openbare IP-adressen voor apparaten die toegang hebben tot externe netwerken zoals internet, terwijl DHCP dynamisch IP-adressen en netwerkconfiguratie-instellingen (zoals subnetmasker en standaardgateway) toewijst aan apparaten binnen een lokaal netwerk. NAT richt zich op het beheren en vertalen van IP-adressen voor communicatie tussen verschillende netwerken, terwijl DHCP de toewijzing en configuratie van IP-adressen binnen één netwerk beheert.
In het TCP/IP-model werkt NAT (Network Address Translation) op de netwerklaag (laag 3) en soms op de transportlaag (laag 4). Het wijzigt de IP-adresinformatie in de pakketheaders van uitgaand verkeer, waarbij privé-IP-adressen worden vervangen door een openbaar IP-adres wanneer pakketten van een lokaal netwerk naar internet worden gerouteerd. Met NAT kunnen apparaten met privé-IP-adressen communiceren met externe netwerken via één enkel openbaar IP-adres, waardoor de bruikbaarheid van IPv4-adressen wordt vergroot en de netwerkbeveiliging wordt verbeterd door interne netwerkstructuren te verbergen.