SAN (Storage Area Network) en NAS (Network Attached Storage) zijn beide opslagoplossingen die worden gebruikt in computeromgevingen, maar ze verschillen qua architectuur en de manier waarop ze opslagbronnen aan clientapparaten leveren. SAN is een speciaal hogesnelheidsnetwerk dat opslagapparaten (zoals disk-arrays of tapebibliotheken) verbindt met servers, waardoor deze via het netwerk toegang krijgen tot gegevensopslag op blokniveau. SAN’s worden doorgaans gebruikt in bedrijfsomgevingen waar hoge prestaties, schaalbaarheid en gecentraliseerd beheer van opslagbronnen van cruciaal belang zijn.
Het belangrijkste verschil tussen SAN en NAS ligt in hun architectuur en toegangsmethoden. SAN biedt opslag op blokniveau die toegankelijk is via protocollen zoals Fibre Channel (FC) of iSCSI (Internet Small Computer System Interface), waarbij opslagapparaten worden behandeld alsof ze rechtstreeks op servers zijn aangesloten. NAS gebruikt daarentegen toegangsprotocollen op bestandsniveau, zoals NFS (Network File System) of SMB (Server Message Block) om opslag op bestandsniveau te bieden die toegankelijk is via Ethernet-netwerken. NAS-apparaten zijn zelfstandige opslagapparaten die rechtstreeks verbinding maken met het netwerk en bestanden aan clients leveren, waardoor ze gemakkelijker kunnen worden geïmplementeerd en beheerd voor het delen van bestanden en opslagconsolidatie.
Het verschil tussen SAN- en NAS-schijven heeft voornamelijk betrekking op de manier waarop opslag binnen elke architectuur wordt benaderd en beheerd. SAN-schijven worden doorgaans benaderd op blokniveau, wat betekent dat gegevens worden opgeslagen en opgehaald in blokken (sectoren) van vaste grootte, waarbij elk blok een uniek adres heeft. SAN-schijven maken vaak deel uit van een opslagarray dat wordt beheerd door SAN-controllers, die gegevenstoegang en opslagbeheertaken afhandelen. NAS-schijven zijn daarentegen geïntegreerd in NAS-apparaten en zijn toegankelijk op bestandsniveau met behulp van protocollen op bestandsniveau, zoals NFS of SMB. NAS-schijven slaan bestanden en mappen op in een hiërarchische structuur, waardoor clients rechtstreeks via netwerkshares toegang kunnen krijgen tot gegevens die op het NAS-apparaat zijn opgeslagen en deze kunnen manipuleren.
SAN-opslag verwijst naar een speciale hogesnelheidsnetwerkinfrastructuur die wordt gebruikt om opslagapparaten en servers met elkaar te verbinden, waardoor opslagtoegang op blokniveau mogelijk wordt gemaakt. SAN’s worden doorgaans ingezet in datacenters of bedrijfsomgevingen waar gecentraliseerd opslagbeheer, hoge prestaties en schaalbaarheid essentieel zijn. SAN’s maken gebruik van protocollen zoals Fibre Channel of iSCSI om directe, snelle toegang tot opslagbronnen te bieden, waardoor ze geschikt zijn voor toepassingen die gegevenstoegang met lage latentie en hoge doorvoer vereisen.
NAS (Network Attached Storage) in gegevensopslag verwijst naar een opslagapparaat of server die rechtstreeks verbinding maakt met een netwerk en gegevensopslag op bestandsniveau biedt waartoe clientapparaten via het netwerk toegang hebben. NAS-apparaten zijn zelfstandige apparaten die een of meer harde schijven bevatten die zijn geconfigureerd voor gegevensopslag en -beheer. Ze gebruiken protocollen op bestandsniveau, zoals NFS of SMB, om meerdere gebruikers of clientapparaten toegang te geven tot bestanden op het NAS-apparaat, deze op te halen en op te slaan. NAS-apparaten worden vaak gebruikt voor het delen van bestanden, gegevensback-up, multimediastreaming en gecentraliseerd opslagbeheer in thuisnetwerken, kleine bedrijven en bedrijfsomgevingen.