Modulacja i rozmiar TB
Techniki modulacji LTE
W sieciach Long-Term Evolution (LTE) modulacja jest podstawowym aspektem warstwy fizycznej odpowiedzialnej za kodowanie informacji cyfrowych na sygnały analogowe do transmisji. LTE wykorzystuje różne schematy modulacji, aby dostosować się do różnych warunków kanału i zmaksymalizować szybkość transmisji danych. Podstawowe schematy modulacji stosowane w LTE obejmują:
Kwadraturowa modulacja amplitudy (QAM)
QAM to szeroko stosowana technika modulacji w LTE, oferująca różne konstelacje, takie jak 16-QAM i 64-QAM. QAM wyższego rzędu pozwala na zwiększenie szybkości transmisji danych, ale jest bardziej podatny na szumy i zakłócenia.
Binarne kluczowanie z przesunięciem fazowym (BPSK) i kwadraturowe kluczowanie z przesunięciem fazowym (QPSK)
BPSK i QPSK to prostsze schematy modulacji stosowane w LTE w scenariuszach z trudnymi warunkami kanałowymi. Zapewniają odporność na szumy, ale kosztem niższych szybkości transmisji danych w porównaniu z QAM wyższego rzędu.
Rozmiar bloku transportowego LTE (TB)
W LTE blok transportowy (TB) to jednostka danych przesyłana pomiędzy stacją bazową (eNodeB) a sprzętem użytkownika (UE). Rozmiar TB ma kluczowe znaczenie przy określaniu ilości informacji, które można przesłać w pojedynczej transmisji. Czynniki wpływające na wielkość gruźlicy obejmują:
Warunki kanału
Rozmiar TB jest dostosowywany dynamicznie w oparciu o jakość kanału radiowego. W dobrych warunkach kanału można zastosować większe rozmiary TB, aby osiągnąć wyższe szybkości transmisji danych.
Schemat modulacji i kodowania (MCS)
Schemat modulacji i kodowania wybrany dla transmisji wpływa na rozmiar TB. Schematy modulacji wyższego rzędu pozwalają na przesłanie większej liczby bitów na symbol, zwiększając rozmiar TB.
HARQ (hybrydowe automatyczne żądanie powtórzenia)
LTE wykorzystuje HARQ w celu zwiększenia niezawodności. Jeżeli transmisja nie powiedzie się, system ponownie przesyła wiadomość TB. Informacje zwrotne z HARQ wpływają na decyzję o utrzymaniu lub dostosowaniu rozmiaru gruźlicy.
5-bitowy „schemat modulacji i kodowania” daje kolejność modulacji, tj. QPSK,
16QAM lub 64QAM. W sposób dorozumiany szybkość kodowania jest określona przez kombinację liczby zaplanowanych RB i sygnalizowanego rozmiaru TB.
Oznaczenie opiera się na sygnalizowanym indeksie MCS IMCS.
Za pomocą tabeli 27×110 można określić wynikowy rozmiar TB. Część
tabelę (dla niedwuwarstwowego multipleksu przestrzennego) pokazano na rysunku. Poniżej przedstawiono wyświetlacz graficzny.
Uwaga, w przypadku dwuwarstwowego multipleksu przestrzennego dodatkowo należy zastosować tablicę translacji.
W przypadku formatu DCI 1C używana jest osobna tabela.
Zrozumienie wzajemnych zależności pomiędzy technikami modulacji a rozmiarem TB jest niezbędne do optymalizacji wydajności systemu LTE, zrównoważenia szybkości transmisji danych i niezawodności w oparciu o panujące warunki sieciowe.